Arrow Left Medische gegevens

Soorten medische gegevens

In een medisch dossier staan alle gegevens rondom je behandeling. Dit kan van alles zijn, zoals uitslagen van testen, röntgenfoto’s, overlegverslagen, verwijsbrieven aan een specialist of huisarts en soms ook video- of audio-opnames.

Veel van deze gegevens zijn via de persoonlijke gezondheidsomgeving (PGO) van het ziekenhuis in te zien. Vaak is een samenvatting te zien van alle informatie die in het ziekenhuis bewaard wordt vanwege je behandeling.

Uitwisseling van medische gegevens (bijvoorbeeld tussen huisarts en ziekenhuis) gebeurt vaak elektronisch. De gegevens worden hierbij goed beschermd, zodat de uitwisseling veilig is. 

Verslagen en brieven

De arts in het ziekenhuis schrijft na een consult of een behandeling meestal een verslag. Dit verslag bevat zijn of haar observaties, testresultaten, afwegingen, diagnose en de conclusie. Dat kan bijvoorbeeld een voorgestelde therapie of medicatie zijn. Een brief met een verslag van je arts hebben over het algemeen het doel de huisarts van de patiënt en/of andere betrokken artsen op de hoogte te stellen van je gezondheidssituatie.

Testuitslagen

Als je weleens bloed hebt laten prikken om bepaalde bloedwaarden te meten, dan weet je dat daar ook altijd een uitslag bij hoort. Een arts belt je bijvoorbeeld na verloop van tijd op met de resultaten of een diagnose. Het komt ook voor dat patiënten wekelijks bloedwaarden laten meten om bijvoorbeeld vast te stellen of een medicijn aanslaat of een bepaalde infectie afneemt.

Foto: uitslag bloedwaarden (CC-BY-SA Hanna Sörensson)

Naast bloed kunnen allerlei lichaamsfuncties gemeten worden, zoals bijvoorbeeld: de kracht van de ademhaling, samenstelling van poep, stofjes in je urine, bolling van ooglenzen, spierkracht, intelligentie, reactiesnelheid en nog veel meer.

Al deze lichaamsfuncties kunnen aanwijzingen bevatten die de arts gebruikt om vast te stellen wat er met een patiënt aan de hand is. Daarom worden ze genoteerd en bewaard.

Beeldmateriaal, echo’s en scans

Als er iets niet goed functioneert in je lichaam, is dat aan de buitenkant niet altijd goed te zien. Met scanapparatuur kan binnen het lichaam gekeken worden zonder het open te snijden of zelf aan te raken.

Echo
Een echo geeft aanwijzingen via ultrasone, onhoorbare geluidsgolven die door je lichaam reizen en weerkaatsen op organen, botten, etc. Van de teruggekaatste signalen maakt de computersoftware een beeld van de binnenkant van je lichaam. Een echo wordt standaard gebruikt om de ongeboren baby te onderzoeken in de buik van zijn of haar moeder.

Foto: echo van een ongeboren kindje (CC BY-NC-ND Leanne Kemmler)

Röntgenfoto’s en CT-scan (Computed Tomography)
Foto’s maken we door licht vast te leggen dat door de lens in de camera naar binnen valt. Gewoon licht kan niet ver door materialen heen reizen. Andere vormen van stralen (röntgenstraling of x-rays) kunnen wel door je lichaam heen reizen. Daarmee kan een beeld gemaakt worden van stevige structuren zoals botten.
Soms wordt daarbij ook een speciale vloeistof gebruikt die via infuus of de mond in het lijf terecht komt. Zo’n vloeistof wordt ook wel contrastvloeistof genoemd. De CT-scan kan vervolgens de vloeistof volgen als die door het lijf wordt opgenomen. Aan de route die de vloeistof in het lichaam aflegt, ziet de arts of je lichaam goed of minder goed functioneert.

Foto: röntgenfoto van een gebroken onderarm (CC-BY Nelgdev)

MRI (Magnetic Resonance Imaging)
Scans kun je ook maken met behulp van een sterk magnetisch veld. Een MRI is beter geschikt om zachte structuren, zoals organen en de hersenen in beeld te brengen.
Omdat hierbij het lichaam van een patiënt niet aan straling wordt blootgesteld, kan dit een interessant alternatief zijn voor sommige patiënten die regelmatig scans moeten ondergaan.
Ook MRI’s kunnen worden gecombineerd met een contractvloeistof, net als bij CT-scans.

Foto’s

In het ziekenhuis werkt ook een fotograaf die in opdracht van je arts uiterlijke kenmerken vastlegt voor het medisch dossier. Denk bijvoorbeeld aan afwijkende haargroei, moedervlekken, afwijkende lengtes van armen of benen of zwellingen die door de huid zichtbaar zijn.

Video

Artsen maken soms videobeelden van bijvoorbeeld lichaamsbewegingen van een patiënt. Met dit soort beelden kan later bekeken worden hoever de revalidatie is gevorderd of hoeveel de bewegingsvrijheid door een bepaalde operatie aan een arm of been is veranderd.

Audio

Van patiënten die behandeld worden aan de keel of het strottenhoofd, worden voor en na een behandeling soms geluidsopnamen gemaakt van de stem.

________________________

Heeft deze pagina geen antwoord gegeven op je vraag? Kijk dan ook in de woordenlijst en bij de veelgestelde vragen of je vraag toevallig al eerder gesteld is. Het is ook mogelijk om je vraag via de website aan ons te sturen.

Heb je een tip voor deze website? Klik hier om je feedback door te geven.

Lees hier de disclaimer van Biobanken.nl. 

Deel deze pagina…